جنهن دل پيتا عشق دا جام
ڊاڪٽر فياض لطيف
تصوف دل جي دنيا آهي ۽ دل جي دنيا
کي، حُسن ۽ حقيقت جو هڪ پنهنجوحسين جهان هجي ٿو. دنيا ۾ جن ماڻهن دل جي راه ورتي
آهي، انهن کي دنيا جا رند ۽ پنڌ راس نه آيا آهن ۽ جن دنيا جو دڳ ورتو آهي، انهن
کان دل جو دڳ وڃايل ئي رهيو آهي.
دنيا جي دڳ ۾ ڪنڊا ۽ ڪدورتون آهن.
دوکا ۽ فريب آهن، پر دل جي دڳ ۾ پيار ۽ پريت آهي. خواب ۽ خوبصورتيون آهن ۽ وڏي
ڳالھ ته ان ۾ عشق جو آجپو ۽ آجپي جو عشق به آهي، ته موھ جي مجذوبي ۽ مجذوبيءَ جو
موھ به. تڏهن ئي ته سچل، سرمست بڻجي، ان جو اظهار هن ريت ڪري ٿو:
گِھڙن جي گھيڙاءُ، تانگھو عشق تن جو،
جن کي عشق عليل ڪيو،سي اينديون اوَتڙاءُ
جي سُور چَکنديون سُاءُ،ميهر سي ماڻينديون!